Άνθρωπος μισεί άνθρωπο

Ξενοφοβία είναι το θέμα της σημερινής μας εκπομπής. Πὠς φτάνει ο άνθρωπος μέσα από την πλύση εγκεφάλου να θεωρεί ότι ο άλλος είναι επικίνδυνος, όχι επειδή είναι τρελλός ή μαλάκας, αλλά επειδή είναι Πολωνός ή Ινδός. Δηλαδή, άμα είσαι μαλάκας Έλληνας είσαι δικός μας. Άμα είσαι Βούλγαρος, είσαι εχθρός. Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο.
Το σχέδιο είναι απλό, κατά τη γνώμη μου. Μεγαλώνεις σε μια χώρα, που η ιστορία είναι ότι της έχει απομείνει. Μην έχοντας να δείξουμε κάτι εντυπωσιακό σαν χώρα στη νεότερη ιστορία μας, σε επίπεδο τεχνολογικό, πολιτικό ή επιστημονικό, ζούμε με τις αναμνήσεις. Μαθαίνεις για τα αρχαία μεγαλεία και για όλους αυτούς τους ήρωες, που, ύστερα από τετρακόσια μόνο χρονάκια υποδούλωσης, αντιστάθηκαν κι ελευθέρωσαν τη χώρα από τους αλλόθρησκους, που έχουν πάντα σαν σκοπό να μην αφήσουν την Ελλάδα να ξεδιπλώσει το ταλέντο της και καταλάβει την ηγετική θέση, που της αξίζει στην παγκόσμια σκακιέρα.
Φεύγοντας απ᾽το σχολείο, δε σου λένε ότι φταίει το μπουρδέλο το κράτος, που δεν μπορείς να βρεις δουλειά, επειδή δε σε μόρφωσε, επειδή δεν επένδυσε σε δομές και τεχνολογικό εξοπλισμό, επειδή δεν έχει όραμα και σχέδιο γι᾽αυτή τη χώρα. Όχι. Το ένδοξο ελληνικό κράτος δε φταίει. Φταίνει οι ξένοι. Που ήρθαν εδώ και έφεραν την κακομοιριά τους, να μαγαρίσουν αυτόν τον παράδεισο. Κι εμείς πηγαίναμε μετανάστες και κάναμε τις ίδιες δεύτερες δουλειές, που κάνουν τώρα οι ξένοι εδώ, αλλά εμείς είμαστε άλλο. Μπορεί να σφουγγαρίζαμε σκάλες, αλλά το κάναμε με έναν άλλο αέρα, περήφανο, αρχαιοελληνικό.
Φταίνε λοιπόν οι ξένοι. Αν λοιπόν τους έχουμε στην παρανομία, χωρίς χαρτιά και περίθαλψη, να κοιμούνται δέκα δέκα σε ερείπια, για τα οποία παίρνουμε νοίκια, χωρίς να τα ανακαινίζουμε, τους κακοπληρώνουμε και τους δέρνουμε όπου τους βρίσκουμε, κάποια στιγμή θα ξεκουμπιστούν από δω πέρα. Και θα μείνουμε επιτέλους ήσυχοι, απαλλαγμένοι από τη βρωμερή παρουσία τους και ως μία γροθιά, θα βάλουμε μπρος το μεγάλο μας σχέδιο: Να γίνουμε αυτό που νομίζουμε ότι κάποτε είμασταν.
Να πούμε βέβαια ότι δε φταίνε μόνο οι ξένοι. Φταίνε και οι εδώ σύμμαχοί τους, όλοι αυτοί οι δήθεν προοδευτικοί, κομμουνιστές θα έλεγα, οι άπλυτοι οι χίππηδες, που νομίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ότι όλοι είμαστε αδέρφια, πις, λαβ, εβριμπαντι γιουναιτ και άλλα τέτοια αδερφίστικα, που έχουν σαν σκοπό να διαβρώσουν τον ελληνισμο και να μας γυρίσουν πίσω.
Όλα αυτά με αφορμή έναν πόλεμο που μαίνεται τελευταία στο Ρέθυμνο, μεταξύ εθνικιστών και κομμουνιστών, με ξυλοδαρμούς, πόλεμο συνθημάτων και βεβηλώσεις εκατέρωθεν. Πάντως είναι αστείο,σε μια πόλη τουριστική, να υπάρχουν άνθρωποι, που ζουν αποκλειστικά από τους ξένους, και να οργανώνονται με σύνθημα το ῾έξω οι ξένοι ῾. Εκτός αν είμαστε εκλεκτικοί. Γουστάρουμε π.χ. τους πλούσιους Ρώσους, αλλά δε γουστάρουμε τους φτωχούς Ρουμάνους. Όπως στην ταινία του Μπενίνι " Η ζωή είναι ωραία ", που τον ρώτησε ο γιος του, γιατί σ᾽ένα κατάστημα είχε επιγραφή " Απαγορεύονται οι Εβραίοι " κι αυτός του είπε " Κι εμεἰς στο δικό μας θα γράψουμε ότι θέλουμε. π.χ. "Απαγορεύονται οι Βησιγότθοι και οι αράχνες" Ότι τον βολεύει τον καθένα. Άλλωστε η ιδεολογία είναι σαν το καλσόν: Το τραβάς από δω, το τραβάς από κει, μέχρι να εφαρμόσει ακριβώς εκεί που το θέλεις, καλές μου φιλες.
Κατά τη γνώμη μου, οποιαδήποτε ιδεολογία ή θεωρία κρίνει τον άλλο σύμφωνα με το χρώμα του, με την ομάδα του, με τα λεφτά του, με τη χώρα του, είναι τροφή για μαλάκες. Να σκοτώσω δηλαδή τον άλλο, επειδή είναι γαύρος ή βουδιστής; Να πω ότι ο Ελβετός εἰναι καλός κι ο Αλβανός είναι κακός, απλώς και μόνο απ᾽την καταγωγή τους; Τελικά η μάχη είναι μία: το καλό εναντίον του κακού. Σ᾽αυτή τη μικρή ζωή που έχεις στα χέρια σου, πρέπει να διαλέξεις αν ήρθες για να κάνεις καλό ή για να κάνεις κακό κι όχι να ακολουθείς τυφλά κάτι, που αύριο θα αποδειχθεί απατηλό.
Ουγκ.