Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Σύνταγμα τέλος

Δεν υπάρχει. Καμία βασική του αρχή δε γίνεται σεβαστή αυτή τη στιγμή. Ο λαός δεν αποφασίζει για τίποτα. Κανείς δεν τον ρωταέι. Ο λαός υπάρχει μόνο για να πληρώνει τα χρέη που δημιούργησαν άλλοι και για να χρησιμοποιείται σαν μέσο εκβιασμού, ότι δήθεν θα αποφασίσει για το μέλλον του με δημοψήφισμα. Υπάρχει μόνο για να του κόβουν τα πάντα, να του φορτώνουν χαράτσια και εισφορές κι αν αγανακτήσει, είναι τεμπέλης και απροσάρμοστος.
Ο Έλληνας πρέπει να κάθεται όλη μέρα στην τηλεόραση και ν' ακούει τον Πρετεντέρη και τον Παπαδημητρίου να τον βρίζουν, μετά ν' ακούει τη Μέρκελ και το Σαρκοζί να του λένε τι θα κάνει και να σηκώνεται μόνο για να πάει να πληρώσει.
"Ε, και τι να κάνουμε, να φύγουμε απ' το ευρώ;" ακούγονται οι δήθεν. "Μα το ευρώ είναι μονόδρομος." Τίποτα δεν είναι μονόδρομος. Όλα είναι επιλογές κι όλα έχουν τα θετικά τους και τα αρνητικά τους. Εννοείται ότι μπορούμε να επιβιώσουμε και έξω απ' το ευρώ. Με την προυπόθεση ότι θα διώξουμε από πάνω μας όλους αυτούς τους επαγγελματίες της διαφθοράς, τους εθνικοσοσιαλιστές, τους μπουμπουκοφασίστες. Με αυτούς ούτε μέσα στο ευρώ θα επιβιώσουμε, ούτε απ' έξω.
Διαβάστε πιο κάτω τι γίνεται στην Ισλανδία και θα καταλάβετε ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Αν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται. Κι εμείς οι Έλληνες δυστυχώς δεν έχουμε θέληση. Ακόμα κι όταν αγανακτούμε και διαμαρτυρόμαστε, μέσα μας δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε πραγματικά ν' αλλάξουμε κάτι. Γιατί αν το πιστεύαμε, θα το κάναμε.
Αν, παρ' όλα αυτά, αποφασίσουμε ότι θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ, τότε ν' αλλάξουμε το Σύνταγμα τουλάχιστον. Να λέει δηλαδή ότι σκοπός του Συντάγματος είναι να προστατεύει τις αγορές, κυρίαρχο πολίτευμα είναι ο σαρκοφάγος καπιταλισμός κι ότι ο λαός έχει μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα. Αφού σαν πράτη αξία έχουμε το χρήμα, ας το γράψουμε και στο Σύνταγμά μας. Τι βλακείες για τη δημοκρατία, την ελευθερία, το δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία και άλλες αριστερές φλωριές;
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε το ελληνικό Σύνταγμα και πηγαίντε στη σελίδα 19 για να διαβάσετε τα πρώτα δύο άρθρα και να κλάψετε με την ψυχή σας. Άκου "Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαική κυριαρχία".

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;

Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:

Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.

Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.

Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;

Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;

Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:

2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.

2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και

κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.

Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.

2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.

Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.

Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.

H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.

Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι.

Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.

Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.

Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.

Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.

Μίλησαν για όλα αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!

Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.

(από email αγνώστου που μου κοινοποιήθηκε)