Σκέψεις για το Σύνταγμα #greekrevolution

Πολύ πρὠτες σκέψεις βέβαια. Πρώτη φορά χθες στο Σύνταγμα και τα συναισθήματα αλληλοσυγκρουόμενα.
Μ᾽άρεσε η κάτω πλατεία. Άνθρωποι κυρίως μεγαλύτεροι από μένα, που καταλαβαίνουν ότι αυτό που στήριζαν τόσα χρόνια ήταν ένα σαρκοβόρο τέρας, νιώθουν ὀτι ευθύνονται, νιώθουν ότι πρέπει να κάνουν κάτι και είναι εκεί για ν᾽ακούσουν, να μιλήσουν, να σκεφτούν και να δράσουν. Ομιλητές σοβαροί, που είχαν κάτι να πουν, χωρίς φανφάρες και εντυπωσιασμούς, κι ένα ακροατήριο εντυπωσιακά πειθαρχημένο και σοβαρό.
Γύρω απ᾽τη λαική συνέλευση ένα ολόκληρο χωριό, με τμήμα μεταφραστικό, οργανωτικό, δημιουργικό, multimedia center για tv, ραδιο και ιντερνετ, ζωγραφική για παιδιά, σκηνές παντού και άλλα πολλά. Βλέπεις όλο αυτόν τον κόσμο που δημιούργησε και συντηρεί αυτό το χωριό και δεν μπορείς παρά να είσαι ευγνώμων που υπάρχουν άνθρωποι, που έχουν καταλάβει ποια είναι τα πράγματα που διακυβεύονται σήμερα και έχουν αποφασίσει να πολεμήσουν γι᾽αυτά.

Η πάνω πλατεία ήταν μια παρωδία. Ακριβώς μπροστά στην Βουλή μερικοί χαβαλέδες έπαιρναν το μικρόφωνο και εκτονώνονταν με γηπεδικού τύπου συνθήματα. Σίγουρα αυτό το κομμάτι του Συντάγματος θα γνώρισε πιο ένδοξες στιγμές τις προηγούμενες μέρες. Θα ήθελα πιο πολύ κόσμο, πιο πολλή ένταση, θα ήθελα οι τύποι απ´την άλλη πλευρά του κιγκλιδώματος να ήταν μόνιμα στην τσίτα κι όχι χαλαρά βαριστημένοι.

Και ξαναπάμε στην κάτω πλατεία. Θα ήθελα αυτή η εικόνα να μείνει μόνιμη, να είναι το σύνηθες στο μέλλον. Να μαζεύονται οι άνθρωποι στις πλατείες και να συζητάνε και να αποφασίζουν για τα πάντα.
Για τώρα όμως, για την κατάσταση που ζούμε, θα ήθελα πιο δυναμικές παρεμβάσεις, πιο δυναμικές κινητοποιήσεις. Πρέπει να γίνουν πράγματα και πρέπει να γίνουν τώρα. Κανείς δεν πρόκειται να έρθει να σου πει: άκουσα ότι θέλεις άμεση δημοκρατία, τιμωρία για τους προδότες, λογιστικό έλεγχο, μου φαίνεται πολύ λογικό και θα σεβαστώ τις επιθυμίες σου. Ζούμε έναν πολέμο εναντίον μας και οι πόλεμοι δεν κερδίζονται με σφυρίχτρες. Στους πολέμους χύνεται αίμα, εκτός εάν ο λαός είναι τόσο ενωμένος, που δεν αφήνει περιθώρια χρήσης βίας.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι έχουμε την τύχη μέσα στην ατυχία μας, να είμαστε το κέντρο του κόσμου αυτή τη στιγμή. Μας απειλούσαν ότι αν δεν κάνουμε ό,τι μας λένε, δεν θα μας δώσουν λεφτά και θα χρεωκοπήσουμε. Κι όμως ύστερα από τόση ανυπακοή από μας και γελοίες κινήσεις από την κυβέρνηση, σπεύδουν να εκταμιεύσουν και την επόμενη δόση, χωρίς πολλά πολλά. Εδώ είναι το σημείο που πρέπει να τους πατήσουμε, γιατί ξέρουν ότι αυτοί μας οδήγησαν εδώ, γνωρίζοντας ότι κανένα μνημόνιο δε βγαίνει, με σκοπό να αγοράσουν τσάμπα τη χώρα. Πρέπει λοιπόν να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στο να ενώσουμε όλο τον κόσμο εναντίον του συστήματος των πολυεθνικών, του χρήματος και της μεγιστοποίησης του κέρδους. Το πρόβλημα δεν είναι ο Παπανδρέου κι ο Βουλγαρἀκης. Ναι, πρέπει να τιμωρηθούν, ναι, πρέπει να διαπομπευτούν και να σαπίσουν στη φυλακή, αλλά το μεγάλο θέμα είναι το μονοπάτι που έχει πάρει η ζωή μας.
Πρέπει ν᾽αλλάξουν τα πάντα. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την εργασία, την αμοιβή, την εκπαίδευση, την υγεία, τη διατροφή, τα κοινά, τον χρόνο, τον άνθρωπο μέσα στο περιβάλλον γενικότερα πρέπει ν᾽αλλάξει κι όλα αυτά πρέπει να ξεκινήσουν τώρα. Πρέπει να αντιληφθούμε την ευκαιρία που παρουσιάζεται να σπρὠξουμε όλο τον κόσμο στο να αντιληφθεί τη δύναμή του, να αντιληφθεί τι πραγματικά έχει σημασία και πως θα μπορούσε να είναι η ζωή, αν είμασταν άνθρωποι και όχι καταναλωτές.
Δεν θέλουμε παγκόσμια κυβέρνηση. Θέλουμε μια παγκόσμια πλατεία Συντάγματος.

(εκατο χρονια τωρα ολος ο πλανητης ασχολειται με τους μεγαλομανείς Γερμανους. δεν ειναι αρκετα;)