Ο κόσμος βράζει, η Ελλάδα κοιμάται

Ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο χειρότερο σημείο του. Ναι μεν συνεχίζει να εκμεταλλεύεται, να καταστρέφει, να στραγγαλίζει ανθρώπους, πόρους, δομές κλπ., όπως έκανε πάντα, αλλά τώρα δεν μπορεί να προσφέρει καν την ψευδαίσθηση ότι θα έρθει ένα καλύτερο αύριο, ούτε καν σ᾽αυτή την μικρή μειοψηφία, που το έκανε μέχρι τώρα. Γιατί τα πάντα είναι ρευστά. Πιο πιθανό φαίνεται να γκρεμιστεί το οικοδόμημα, παρά να αναστηλωθεί.
Είναι τέτοια η πίεση που έχει ασκηθεί στις κοινωνίες από την ασύδοτη ελευθερία της αγοράς κι από την αδηφαγία αυτών που εξουσιάζουν πολιτικά και οικονομικά, που σιγά σιγά ο κόσμος αρχίζει να αντιδρά. Πόση έκπληξη προκάλεσε πριν λίγο καιρό η αντίδραση των Βρετανών για τις αυξήσεις στην παιδεία; Οι γείτονές μας οι Αλβανοί πολιόρκησαν το πρωθυπουργικό μέγαρο και θρήνησαν τέσσερις νεκρούς, διαμαρτυρόμενοι για την πολιτική διαφθορά.
Κι εμείς εδώ; Κοιμόοοοομαστε. Ας το πάρουμε απόφαση. Δεν είμαστε τόσο ¨του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει¨ όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Το πολιτικό και οικονομικό σύστημα μας έχουν κάνει τόσο ατομιστές, που δε βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας. Μας απασχολούν τόσο τα προβλήματά μας, που δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματά μας.
Κι αφήνουμε τους κοπρίτες ν᾽αλωνίζουν. Εξεταστικές και κόντρα εξεταστικές για να μάθουμε τελικά τι έγινε με τη Siemens και να έχουμε άτομα όπως Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος, Μαντέλης, Τσουκάτος, Δούκας, Μπακογιάννη και πάρα πολλοί άλλοι, ξέροντας ότι ο Έλληνας καίγεται για τη δουλειά και τα λεφτά που δεν έχει, να προσποιούνται ότι πήραν το μήνυμα και προχωράνε την κάθαρση. Μπορούν πλέον να βάλουν τον καθένα μας για πλάκα στη φυλακή, κι αυτούς, τους έχουμε αφήσει μόνους τους να συνεδριάζουν για μήνες, όχι για να βρεθεί η αλήθεια, που είναι γνωστή πλέον σε όλους, αλλά για να συμφωνήσουν πως θα μας ρίξουν στάχτη στα μάτια, για να καλύψουν τα όργιά τους.
Και μετά εχεις την αριστερά, ένα εμετικό συνονθύλευμα από μεγαλομανείς δικτατορίσκους, που κατέχουν την πραγματική αλήθεια, είναι οι μόνοι που παλεύουν για το λαό και είναι ένας από τους βασικούς λόγους, που δεν αλλάζει το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα. Και πως ν᾽αλλάξει όταν έχεις 15 αριστερά κόμματα, που το καθένα ακολουθεί την πορεία του, χωρίς ΚΑΜΙΑ προσπάθεια να τα βρουν και να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο για τη χώρα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη χώρα που η αριστερά να υπηρετεί τόσο αποτελεσματικά το σύστημα. Βάζει τον κόσμο σε ένα μόνιμο αναβρασμό, έτσι για να σηκώνει σκόνη και στην πραγματικότητα ελάχιστα γίνονται. Και τα λίγα που γίνονται οφείλονται στον ηρωισμό και την προσπάθεια των απλών μελών και όχι των ηγεσιών.
Έχουμε μπει εδώ και καιρό σε μια μαύρη περίοδο για όλους μας. Βλέπουμε ΠΑΣΟΚ και Νεα Δημοκρατια να συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, αλλα απ᾽αυτούς δεν περιμένεις κάτι διαφορετικό. Απ᾽την αριστερά όμως περιμέναμε να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης και ν᾽αλλάξει τον τρὀπο σκέψης και δράσης. Αντ᾽αυτού τα ίδια και τα ίδια. Τι έχει αλλάξει λοιπόν με την κρίση; Μόνο οι ζωές μας. Παίρνουμε λιγότερα λεφτά, μας διώχνουν από τις δουλειές, ακριβαίνουν τα πάντα, μας βάζουν φυλακή πιο εύκολα, μας δίνουν δάνεια πιο δύσκολα, αλλά όλοι αυτοί συνεχίζουν απτόητοι. Κινήσεις εντυπωσιασμού για να έχουν κάτι να κουβεντιάζουν. Θέλουν ν᾽αλλάξουν τον κόσμο με πορείες και φόρουμ και άλλα λόγια ν᾽αγαπιόμαστε. Και μη μου πεις κανείς για το Δεκέμβρη, γιατί δεν είχε καμία σχέση με την Αριστερά, αυτός ο αυθόρμητος ξεσηκωμός.
Κότες. Αυτό είναι. Ένας δεν έχει το θάρρος να πει ´Δε γίνεται ομολέττα χωρίς να σπάσεις αυγά. Και ξύλο θέλουμε και φωτιές και τρομοκρατία, τα πάντα για να ρίξουμε αυτό το σύστημα´. Δε γίνεται να γκρεμίσεις κάτι μόνο με φωνές. Αυτό είναι το νόημα.