Άσε, αναλαμβάνω εγώ την πολιτική ευθύνη !!!

Πο πο! Τι είπε πάλι ο μεγάλος; Τι ανακούφιση είναι αυτή; Αισθάνεσαι πιο όμορφα, μια αγαλίαση φωλιάζει στην ψυχή σου, η ήλιος σου φαίνεται λαμπρότερος και το μέλλον το ίδιο.

ΤΙ ΠΑΠΑΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ;

Πόσες πρόβες έκανες για να πεις αυτή την μπαρούφα; Πως μπορείς να κοιτάς την οθόνη με τόση αλαζονεία και να μας λες ότι έχεις τη γενναιότητα να αναλάβεις την πολιτική ευθύνη; Και δε βρίσκεται ένας ξεφτιλισμένος να σε ρωτήσει τι σημαίνει αυτό. Πως το ᾽χεις στο μυαλό σου; Αναλαμβάνεις την ευθύνη και τι; Τι κάνεις; Παραιτείσαι; Κάνεις εκλογές; Συνήθως, όταν ένας προπονητής, ένας αξιωματικός, ένας πρόεδρος κάνει μαλακία, λέει Ἁναλαμβάνω την ευθύνη...῾ και συμπληρώνει με κάτι άλλο, είτε ῾παραιτούμαι῾, είτε ανακοινώνει ένα τρόπο να λύσει το πρόβλημα. Αλλά εσύ όχι, δεν υπάρχει λόγος. Εσύ απευθύνεσαι σε μας, που δεν παίρνουμε χαμπάρι. Δεν ακούμε, μόνο βλέπουμε.

Πετάς μετά μέσα και ένα Ζαγορίτη να μας πείσει ὀτι είσαι γενναίος και ικανός, το λενε, το ξαναλενε χιλιαδες φορες, στο τελος μενει στον κοσμο οτι ο μπαγλαμας που εχουμε για πρωθυπουργο, αναλαμβανει τις ευθυνες του. Ο ανθρωπος που δεν εχει αναλαβει τις στοιχειωδεις ευθυνες στη ζωη του, που δεν εχει βγαλει λεφτα ουτε για να πληρωσει το νοικι του, αν ειχε, οδηγάει τη χώρα στο διάολο και προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα πάνε καλά. Έχει μαζέψει γύρω του ανθρώπους ανίδεους, πεινασμένους για εκδίκηση, για εξουσία, για χρήμα, που χωρίς καμία ντροπή ξεφτιλίζονται και μας ξεφτιλίζουν και μας και μας κάνουν να ντρεπόμαστε για τη χώρα που ζούμε.

Μας κυβερνάει ο Μπους της Ελλάδας και πουθενά δε φαίνεται ο Ομπάμας...

Debate για ουρακοτάγκους

Ετοιμαστείτε για άλλη μία προσβολή της όποιας νοημοσύνης μας. Στη χώρα που δεν έχει να υπερηφανεύεται για τίποτα σύγχρονο, στη χώρα που αρέσκεται να αυτοδιαφημίζεται σαν η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, αλλά την έδωσε να τη μεγαλώσουν άλλοι, θα γίνει λέει debate πολιτικών αρχηγών, όπου οι ίδιοι θα θέσουν τους κανόνες. Δηλαδή, ελάτε να σας πω τι θα με ρωτήσετε.

Στη χώρα που έχασε τον καραγκιοζοπαίχτη της, αλλά μείνανε οι καραγκιόζηδες, υποτίθεται ότι πρέπει να στηθούμε μπροστά στην τηλεόραση, για να ακούσουμε από τον πρωθυπουργό του τίποτα, να μας μιλάει με το γνωστό αυτάρεσκο ύφος του και να μας πλασάρει την καταλληλότητά του για πρωθυπουργία. Ποια Ευρώπη και προγράμματα και αρλούμπες; Ο κόσμος δεν ακούει κι αν ακούει δεν καταλαβαίνει. Ο κόσμος βλέπει μόνο. Κι αν σε δει σοβαρό, να χτυπάς πότε πότε το χέρι στο τραπέζι, νομίζει ότι ξέρεις τι κάνεις.

Κι απέναντί τους θα δούμε τα πραγματικά παπαγαλάκια, να ρωτάνε τα συμφωνημένα. Γιατί είναι όλοι τόσο κότες; Δεν μπορεί ένας να ρωτήσει "Γιατί την καταστρέφετε τη χώρα; Γιατί αφήνετε το Χριστοφοράκο και τον Παυλίδη να ξεφτιλίζουν τα πάντα; Γιατί δεν έχετε βελτιώσει τίποτα τόσα χρόνια, παρά μόνο έχετε βουλιάξει την παιδεία, την υγεία, την εργασία, την επιχειρηματικότητα; Για ποιο πράγμα είστε υπερήφανος; Για ποιο πράγμα πιστεύετε ότι θα σας θυμάται ο κόσμος; Σε ποιο αντικείμενο είστε καλός κύριε πρωθυπουργέ; Δε λυπάστε καθόλου με τη δυστυχία που έχετε προκαλέσει; Πως θα αισθανόσασταν αν είσασταν ένας μορφωμένος νέος και τη χώρα σας τη διήυθυναν η Πετραλιά, ο Γιακουμάτος, ο Ζαγορίτης, ο Εφραίμ, η Ζιμενς, η Ντοιτσε Τελεκομ, ο Παυλίδης, ο Ρουσόπουλος, ο Αντώναρος, ο Ζαχόπουλος, ο Κακλαμάνης, ο Αβραμόπουλος; Πως αισθάνεστε που τα τσιράκια σας παίξανε τις συντάξεις του κόσμου στο χρηματιστήριο και τις χάσανε; Θα θέλατε η μανούλα σας να μεγάλωνε τρία παιδιά, να δούλευε και να έπαιρνε 700Ε σύνταξη στα 65;

Τι στο διάολο κάνεις ρε Καραμανλή τόσα χρόνια;

Αναρχία (ή πως να ζεις χωρίς τις οδηγίες χρήσης)

Ζούμε σε ένα μάτριξ, σε ένα μάτριξ που το φαντάστηκαν κάποιοι πολλά χρόνια πριν τους αδερφούς Wachowski, που το 1999 τους θεωρούσαμε πολύ μπροστά. Δηλαδή αυτοί που το εμπνεύστηκαν και το υλοποίησαν πριν χιλιετίες, τι ήταν; Αυτοί κι αν ήταν μπροστά.

Η αλήθεια είναι ότι στη σύλληψη του σχεδίου δεν ήμουν μπροστά και μπορεί σε κάποιες λεπτομέρειες να κάνω λάθος. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως ότι ζούμε με κανόνες ξένους προς εμάς και τη φύση μας και μάλιστα μας έχουν κάνει να πιστέψουμε ότι χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι, ενώ χωρίς αυτούς θα είμασταν πραγματικά ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι.

Πρώτα πρώτα η θρησκεία. Η ανασφάλεια του ανθρώπου και η αμάθειά του έδωσαν πάτημα στους επιτήδειους, για να έχουν τον κόσμο υπόδουλό τους, νομίζοντας ότι υποτάσσεται στο θείο, σε κάτι δηλαδή, που αφού δεν υπάρχει, δεν μπορείς ν' αποδείξεις ότι δεν υπάρχει, μπορείς όμως να ισχυριστείς ότι βλακεία θέλεις: ότι είναι παντού ταυτόχρονα, ότι σε βλέπει ακόμα και στη γωνία μέσα στη ντουλάπα κάτω απ΄τη φλοκάτη, ότι τα πάντα εδώ στη γη είναι τελικό τεστ, που αν καταφέρεις να το περάσεις, θα ζεις μια ζωή χαρισάμενη, που θα κυλιέσαι σε καταπράσινα λιβάδια, θ' ακούς Γαιτάνο και θα πίνεις μίλκο όλη μέρα. Κι όλα αυτά, για να κάθονται αυτοί που τα σκεφτήκανε και τα "υπηρετούν" και να γελάνε με το πόσο ηλίθιος είσαι που τα πιστεύεις και να σε βάζουν να σκοτώνεσαι γι' αυτά. Κι αυτοί να κάνουν ό,τι δεν επιτρέπεται σε σένα. Πόσος κόσμος θα έφαγε πακέτο όταν σ' εκείνο το τούνελ που βλέπεις όταν πεθαίνεις, θα έφτασε στην άκρη και απλά θα είδε μια επιγραφή που έλεγε "Τέλος".

Μετά είναι το χρήμα. Από τότε που κάποιος σκέφτηκε να ανταλάσσουμε αυτά τα μικρά αντικείμενα με προιόντα, η ζωή μας άλλαξε. Και μόλις κάποιος σκέφτηκε να μας κρατάει αυτά τα αντικείμενα, όταν γίνονταν πολλά και να μας δίνει ένα χαρτί αντί γι' ᾽αυτά, τότε ήταν που ξεφτιλιστήκαμε τελειως. Δε μας έφτανε πλέον να την περνάμε, θέλαμε να μαζεύουμε όλο και περισσότερα λεφτά και χαρτιά. Κι όλα αυτά για το μέλλον και πάλι. Να αποταμιεύουμε, να επενδύουμε με σκοπό να τα έχουμε όταν θα τα χρειαστούμε, όταν θα τα χρειαστούν τα παιδιά μας. Αυτή η τρομερή ανάγκη να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας με λεφτά και καλές πράξεις.

Όλες οι υπόλοιπες επινοήσεις του ανθρώπου για να δυναστεύει τον άνθρωπο, πιστεύω ότι πηγάζουν, εξαρτώνται και συνήθως παρακάμπτονται απ' όσους έχουν πολύ χρήμα ή "υπηρετούν" το θεό ή και τα δύο. Κλασσικά παραδείγματα η οικογένεια και οι νόμοι. Υπάρχουν πολλά μικρά και μεγάλα παραδείγματα, που αποδεικνύουν ότι ο δρόμος που βαδίζουμε, δεν μας αξίζει και στην ουσία δεν τον διαλέγουμε εμείς.

'Οπως λέει ο "αναρχικός τραπεζίτης" του Πεσσόα, αναρχικός δεν είναι αυτός που ξεσηκώνεται ενάντια στο σύστημα και πετάει βόμβες. Είναι αυτός που συνειδητά αποφασίζει να μη ζήσει με τους κανόνες που βάζει το σύστημα. Αυτός που δεν είναι υπόδουλος στο χρήμα, αυτός που δεν προσπαθεί να επιβληθεί και να "τυραννήσει" κανέναν, αυτός που αγαπάει χωρίς να χρειάζεται να το δηλώσει σε κάποιο ρασοφόρο, αυτός που βοηθάει χωρίς να προσδοκά ανάσταση νεκρών.

Είναι ακατόρθωτο να αψηφήσουμε όλους τους κανόνες. Καθένας όμως απ' τη μεριά του οφείλει να κάνει ότι μπορεί, οφείλει να αντισταθεί και να παλέψει, να ζήσει όσο μπορεί πιο ελεύθερος, να ζήσει με τους κανόνες που βάζει ο ίδιος. Κι αν πολλοί από μας νομίζουμε ότι είναι αργά για κάτι τέτοιο (λάθος), οφείλουμε τουλάχιστον να δείξουμε σε άλλους ότι καλό είναι στο Τέλος να μετανιώνουμε για τα δικά μας λάθη και να είμαστε υπερήφανοι που είμασταν εμείς.

Ουγκ.

Αίτηση - καταγγελία για τους DIDIδες

Oποιος θελει να υπογραψει μια αιτηση για την επιστροφη των χρηματων απο τα εισιτηρια της συναυλιας των depeche mode, μπορει να το κανει εδω (ευχαριστούμε τον ανώνυμο φίλο που μας έδωσε τη διευθυνση)

Τελικά αυτοί οι φασίστες είναι πολύ αστείοι.

Είχα ανέβει κάποιες μέρες στην Αθήνα και είπα να πάω στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, που ήταν αντίδραση στη συγκέντρωση που είχαν το Σάββατο το απόγευμα στην Ομόνοια οι χρυσαυγίτες, ένα τρομερό πλήθος 150 ατόμων που είχε γεμίσει ασφυκτικά το ένα παρτέρι της πλατείας. Το όλο σκηνικό ήταν πάρα πολύ αστείο:

Κατ΄αρχήν, είχαν ένα μεγάλο κεντρικό πανό με το εύγλωτο σύνθημα "Ξένοι = Έγκλημα". Το ζήλεψα. Με δύο μόνο λέξεις κι ένα σύμβολο κατάφεραν να συνοψίσουν όλη τους την ιδεολογία. Όχι παπαριές κι επίδειξη γνώσεων και δύσκολες λέξεις να μπερδέψεις τον κόσμο σου. Βρίσκει το στόκο κατευθείαν.

Το άλλο αστείο ήταν η μουσική. Που να φωνάζουν τώρα λίγοι ξενέρωτοι φασίστες, φέρανε τα γραμμόφωνα και τους δίσκους του '40 και παίζανε στη διαπασών το "Περνάει ο στρατός της Ελλάδας φρουρός" και άλλα τέτοια. Πετυχημένο κι αυτό. Τ' ακούς, θυμάσαι την πέμπτη δημοτικού που είπες το ποίημα την 28η Οκτωβρίου, όσο να 'ναι συγκινείσαι.

Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν μερικοί απ' αυτούς που φορούσαν τα κράνη τους και μιλάγανε με άλλους που δε φορούσαν. Εκείνη η μέρα ήταν η πρώτη που έκανε 30 βαθμούς στην Αθήνα κι ο ήλιος έσκαγε ακριβώς πάνω στην πλατεία, με αποτέλεσμα, τη δεύτερη φορά που πέρασα, να τα' χουνε βγάλει όλοι τα κράνη και πήγε τσάμπα η μούρη που ήθελαν να πουλήσουν.

Το κακό με τους φασίστες είναι οτι οι μόνοι που τους παίρνουν στα σοβαρά είναι οι ίδιοι κι όταν διαπιστώνουν ότι είναι μόνοι τους, βγαίνουν και κάνουν χοντράδες μήπως και ακουστούν.

Τα ίδια έχουμε και δω στο Ρέθυμνο με την οργανωση εθνικιστων ρεθυμνου, που αυτοαποκαλούνται και γαλάζιοι αετοί. Άκου τι σκέφτονται οι άνθρωποι για τους εαυτούς τους. Να δεις που αυτοί άμα περνάνε μπροστά από καθρέφτη θα τους σηκώνεται. Για να δείτε τι γέλιο προκαλούν δέστε ένα στένσιλ που παίζει στους τοίχους.

Didi Music και Depeche Mode - Οι απόλυτοι ερασιτέχνες

Δεν είναι επί του παρόντος να μπω σε λεπτομέρειες για τον κόσμο, το κλίμα, το χώρο κλπ. Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Έχουμε μαζευτεί καμιά 30αριά χιλιάδες τύποι στο Terra Vibe χθες το βράδυ να δούμε λέει τους Depeche Mode. Όνειρο. Και κατά τις 9:30 βγαίνει ένας εκπρόσωπος του γκρουπ και ανακοινώνει ότι ο τραγουδιστής Dave Gahan δεν αισθάνεται καλά το αγόρι μου και ως εκ τούτου, λυπάμαι, αλλά πρέπει να φύγετε όπως ήρθατε. Εντάξει να το δεχτώ. Ας υποθέσουμε ότι είμαι ο κύριος Καλοπροαίρετος και δέχομαι αυτά που μου λέτε. Σε όλους μας έχει συμβεί να μην πάμε στη δουλειά, γιατί κρυώσαμε ή μας πείραξε κάτι που φάγαμε ή κραιπαλιάσμε τόσο, που το κρεβάτι έγινε ένας τεράστιος λάκκος με κινούμενη άμμο, που όσο θέλεις να ξεφύγεις, τόσο πιο βαθιά χώνεσαι.
Δέχομαι λοιπόν ότι το παιδί κάτι το πείραξε. Αυτό που δε δέχομαι με τίποτα είναι αυτό που έγινε μετά. Μια αντιμετώπιση τελείως ερασιτεχνική. Ένα δείγμα του πως όσο και να κατάφερες τελευταίος στην Ευρώπη να φτιάξεις ένα σωστό συναυλιακό χώρο, είσαι ακόμα ένας ερασιτέχνης αρπακολλατζής, που δε σέβεσαι τα πάρα πολλά λεφτά που πληρώνει τόσος κόσμος για τις ελεεινές υπηρεσίες που προσφέρεις. Και εξηγούμαι:
Αφού ανακοινώνουν ότι δε θα γίνει η συναυλία, μας λένε ότι θα βάλουν μουσική, με σκοπό να μη φύγουν όλοι μαζί και γίνει κόλαση. Δεν τους ένοιαζε να σ᾽αποζημιώσουν λίγο για ολόκληρη τη μέρα που έχασες και τα 7χλμ που περπάτησες. Οι μπίρες είχαν ξεπουλήσει, οι καντίνες το ίδιο, χεστήκανε για σένα. Κι αντί οι ξεφτιλισμένοι ν᾽ανοίξουν τέρμα τον ήχο και να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις μ᾽ένα τρελό πάρτι, βάζουν ένα χαλί που ίσα ίσα ακουγότανε, λούζουνε την πλατεία με ότι άσπρο φως έιχανε, που να μην μπορείς να σταθείς, κλείνουν το video wall κι αυτό ήτανε.
Διαβάστε λοιπόν άσχετοι πόσες εναλλακτικές είχατε, για να κάνετε τον κόσμο να νιώσει λιγότερο μαλάκας που περιμένει από σας να κάνετε αυτό για το οποίο χρυσοπληρώνεστε:

1) Ξαναβγάζετε τα support groups. Οι μισοί ούτως ή άλλως δεν τους άκουσαν. Είναι ελεύθεροι να παίξουν ότι γουστάρουν κι ο κόσμος διασκεδάζει.

2) Βγάζετε τους δύο απ´τους τρεις και παίζουν δυο τρία τραγούδια έτσι για το γαμώτο. Εδώ βέβαια φταίνε κι οι ίδιοι. Όλοι ξέρουμε ότι ο Martin Gore είναι ο άνθρωπος ορχήστρα. Γράφει, παίζει, τραγουδάει, χορεύει κλακέτες και βγάζει λαγούς από καπέλα. Δηλαδή θα του πεφτε ο κώλος του μαλάκα να βγει με την κιθάρα του, να ζητήσει συγγνώμη και να παίξει μερικά τραγούδια;

3) Αυτό που έγραψα πιο πάνω. Βάζεις ένα dj ή ένα cd, τέρμα μουσική, φώτα και τρελό πάρτι. Δείχνεις στον κόσμο ότι δεν τον έχεις χεσμένο κύριε Didi Music.

Υπάρχει μια πολύ μακριά λέξη, που λέγεται επαγγελματισμός. Αν είχες πάρει άδεια από τη δουλειά σου με τα χίλια ζόρια, είχες πληρώσει εισιτήρια αεροπλάνων και πανάκριβα εισιτήρια για τη συναυλία και τελικά γύριζες πίσω και μαλάκας και δαρμένος, ίσως να το μετάνιωνες τελικά, που δεν τα έκανες λαμπόγιαλο στο Terra Vibe. Όχι για κανένα άλλο λόγο, για να σκεφτείς λίγο καλύτερα, όταν θα θέλεις να ξανακοροιδέψεις τόσο κόσμο, κύριε Didi Music

Tour of the Universe μπορεί να κάνουνε, αλλά ως γνωστόν, εμείς είμαστε από άλλο γαλαξία.

Άμα σε λένε Λάτση και την Ακρόπολη κάνεις εμπορικό

Για τα αίσχη που έχουν γίνει στο Μαρούσι σχετικά με το Mall έχουμε ξαναγράψει (εδώ). Τα αίσχη συνεχίζονται βεβαίως και δε βλέπεις κανένα μεγαλοδημοσιογράφο, απ' αυτούς που κόπτονται για το καλό αυτού του τόπου, απ' αυτούς που βγαίνουν απ' τα ρούχα τους με τους κουκουλοφόρους, απ' αυτούς που αφιερώνουν μισή ώρα στις εκπομπές τους, επειδή ο κυρ-Μήτσος έβαλε το φράχτη του μισό μέτρο πιο μέσα στο οικόπεδο του του κυρ-Βαγγέλη, να αναφέρεται στο θέμα.(για τους μεγαλοδημοσιογράφους σας παραπέμπω στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση)

Πουθενά, εκτός από το ίντερνετ και δυο τρεις εφημερίδες, δε γίνεται λόγος για τις τούμπες που κάνουν οι ακροβάτες των νόμων. Πάνε να καταργήσουν το Συμβούλιο της Επικρατείας, το μόνο όργανο που μπορεί να αντισταθεί στις αυθαιρεσίες του κράτους, κι εμείς δεν παίρνουμε χαμπάρι τίποτα. Αξίζει να μπείτε στη σελίδα www.facthemall.gr, όπου θα βρείτε τα πάντα για τις αυθαιρεσίες, τους πολιτικούς και επιχειρηματίες που εμπλέκονται, καθώς και την ιστορία απ' την αρχή. Άλλη μια μάχη που δεν πρέπει να χαθεί. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Ν.Α. Ευρώπης. Πσσσσσ! Να' χαμε το μεγαλύτερο νοσοκομείο ή θέατρο ή πανεπιστήμιο ή κέντρο αποκατάστασης του κόσμου, δε θα με χάλαγε καθόλου. Αλλά το μεγαλύτερο εμπορικό;

Πως να γίνεις μεγαλοδημοσιογράφος

Ένα καταπληκτικό βιντεάκι που μας βάζει στο μυστικό κόσμο της δημοσιογραφίας. Σε λίγα μόλις λεπτά αποκαλύπτεται το μυστικό του Πρετεντέρη, του Τριανταφυλλόπουλου κι όλου του συναφιού...

Πρέπει να πολεμήσουμε για το Ίντερνετ

Το λέγαμε από καιρό. Το επόμενο μεγάλο κόλπο θα είναι η προσπάθεια να ελέγξουν το ίντερνετ. Βέβαια δε φανταζόμουν ότι θα το έβλεπα να υλοποιείται τόσο σύντομα. Η Ε.Ε. ψηφίζει νόμο, όπου οι ISPs, (με τη βοήθεια του κράτους;) θα μπορούν να σου παρέχουν ελεγχόμενο περιεχόμενο, να παρακολουθούν, χωρίς να σε ενημερώνουν, για όλες σου τις ενέργειες κλπ.

Αν υπάρχει ένας σοβαρός λόγος να οργανωθούμε και να πολεμήσουμε, αυτός είναι. Το ίντερνετ είναι το τελευταίο μας οχυρό, πρέπει να το κρατήσουμε ελεύθερο, γιατί αν είναι να δουμε ποτέ ν᾽ανατέλλει μια υποψία αλλαγής, θα είναι από το ίντερνετ. Γιατί αν μας το κλειδώσουν κι αυτό και μας δείχνουν ότι θέλουν, όπως στην τηλεόραση, ζήτω η μαλάκυνση.

Τα παρακάτω αξίζει να τα διαβάσετε και να δράσετε. Τα πήρα από ένα καλο μπλογκ το enemy of the state

Αν η Ευρώπη είχε την κοινωνία πολιτών που ισχυρίζεται ότι έχει αυτά δε θα λέγονταν ούτε για πλάκα. Τώρα το κλείδωμα του internet γίνεται άλλη μια φασιστική απόφαση που θα επιβληθεί σιωπηλώς στο ένα δισεκατομμύριο κοιμισμένων συνειδήσεων... στους πολίτες της ενωμένης Ευρώπης.Το ζήτημα είναι επείγον! Η απαντήση πρέπει να δωθεί τώρα!
Αναδημοσιεύω mail που μου έστειλαν μόλις:

"Απειλείται το διαδίκτυο όπως το ξέρουμε. Νέοι νόμοι τις Ευρωπαϊκής Ένωσης ("The Telecom Package") που προγραμματίζονται να ψηφιστούν στις 5 Μάη, αν περάσουν θα επιτρέπουν σε προμηθευτές ιντερνετ να αποφασίσουν πόσες σελίδες μπορείς να δεις και αν θα μπορείς να χρησιμοποιήσεις προγράμματα, (όπως Ρ2Ρ δίχτυα, VOIP τηλεφωνικές υπηρεσίες όπως το Skype, και όποιο άλλο πρόγραμμα θεωρούν λιγότερο κερδοφόρο.) Ο νέος νόμος θα επιτρέπει στους προμηθευτές να προσφέρουν στον κόσμο πακέτα σύνδεσης όπως αυτά της τηλεόρασης, με περιορισμένες επιλογές. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχεις πρόσβαση σε όλες τις σελίδες, μόνο αυτές που συμπεριλαμβάνονται στο πακέτο σου. Επίσης, θα μπορούν να φιλτράρουν σελίδες και τα περιεχόμενα τους και να παρακολουθούν τις κινήσεις σου στο διαδίκτυο χωρίς οποιαδήποτε εγγύηση. Περισσότερες πληροφορίες για αυτά υπάρχουν στην σελίδα
http://www.blackouteurope.eu/
Εξελίσσεται μια κίνηση των hacktivistas, αποστολής email ενάντια σ’αυτό, το οποίο έχει ήδη ξεπεράσει τα 350,000, αλλά χρειάζεται να φτάσει στο 1 εκατ. ...Αύριο μπορεί να είναι αργά.
http://www.indymedia.org.uk/en/2009/05/429170.html

Εκτός Συστήματος

Έπεσα ξαφνικά πάνω στο μπλογκ των παιδιών που έχουν κάνει κατάληψη στη Βίλλα Αμαλίας και συγκινήθηκα. Θυμάμαι τη φάση από τότε που πήγαινα σχολείο στην Αθήνα και τη λέγαμε Βίλλα Αγλαίας. Υπάρχουν τελικά άνθρωποι, που είναι πραγματικά έξω από το σύστημα, αψηφούν το κράτος και όλα του τα πλοκάμια και το κάνουν για μια ζωή, όχο για εκείνα τα δυο τρία χρόνια της εφηβείας που είναι κουλ να είσαι αναρχικός και μετά κοιτάς τις φωτογραφίες και λες "Α πα πα τι χάλια που ήμουνα τότε. Ενώ κοίτα σ' αυτή με το τζιπάκι πως μπαίνω στη στροφή στην Αράχωβα, ε;"

http://villa-amalias.blogspot.com/