Ας ξεκινήσουμε μια, μικρής κλίμακας, κριτική των
υπαρχόντων κομματικών σχηματισμών, για να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα.
Κατ᾽αρχήν,
όποιος ψήφισε Σαμαρά ή Βενιζέλο στις προηγούμενες εκλογές, ή είναι ηλίθιος ή
είναι λαμόγιο. Άλλη εξήγηση για μένα δεν υπάρχει, ούτε χωράει πολλή ανάλυση το
θέμα, οπότε ας προχωρήσουμε στους υπόλοιπους.
ΔΗΜΑΡ: πήρε τη θέση του Καρατζαφέρη, αυτό νομίζω τα λέει όλα. Στην αρχή πίστευα ότι ο Κουβέλης είναι απλά συνεναιτικός μέχρι αηδίας. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, πήρε απλά τη θέση του Καρατζαφέρη.
Χρυσή Αυγή: Δεν είναι κακό να είναι κανείς εθνικιστής. Κακό είναι να είναι χρυσαυγίτης. Πρέπει να γίνει σαφές ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι κοινοί ληστές, μπράβοι, τσαντάκηδες, ανίκανοι για οτιδήποτε που να περιλαμβάνει τη χρήση του εγκεφάλου. Είναι τόσο απογοητευμένοι, που μόλις βρέθηκε μπροστά τους κάποιος που τους είπε "εσείς θα σώσετε τη χώρα", τρέξανε με χαρά να στηθούν προσοχή. Το κακό είναι ότι υπάρχουν πολλοί τους ψήφισαν και με δεδομένη τη ρευστότητα της κατάστασης, στις επόμενες εκλογές ή θα πάρουν 2% ή θα πάρουν 20%.
Ανεξάρτητοι Έλληνες: Πολύ μπέρδεμα. Αν πιάσεις τα στελέχη του, τότε κλάφτα. Αν τώρα πιάσεις τον αρχηγό, συμφωνώ ότι τόσα χρόνια ήταν στις κυβερνήσεις και τώρα τα θυμήθηκε, αλλά τουλάχιστον τα θυμήθηκε. Και ήταν ο μόνος που πραγματικά είπε την αλήθεια μέσα στη Βουλή για την κομπίνα των Παπανδρέου. Ίσως να είναι καιροσκόπος. Κάπου μέσα μου έχω μια ελπίδα ότι είναι καλύτερος απ' τους άλλους.
Ανεξάρτητοι Έλληνες: Πολύ μπέρδεμα. Αν πιάσεις τα στελέχη του, τότε κλάφτα. Αν τώρα πιάσεις τον αρχηγό, συμφωνώ ότι τόσα χρόνια ήταν στις κυβερνήσεις και τώρα τα θυμήθηκε, αλλά τουλάχιστον τα θυμήθηκε. Και ήταν ο μόνος που πραγματικά είπε την αλήθεια μέσα στη Βουλή για την κομπίνα των Παπανδρέου. Ίσως να είναι καιροσκόπος. Κάπου μέσα μου έχω μια ελπίδα ότι είναι καλύτερος απ' τους άλλους.
ΣΥΡΙΖΑ : για να μη
μιλάμε στον αέρα, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι τον ψήφισα. Όχι γιατί πιστεύω ότι θα
σώσει τον κόσμο, όχι γιατί πιστεύω ότι ο Τσίπρας είναι ο επαναστάτης που χρειαζόμαστε.
Έχει πάρα πολλά μειονεκτήματα, αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή η νίκη του
Σύριζα θα έστελνε ένα μήνυμα σε όλο τον κόσμο: δεν βγήκαμε τσάμπα στους
δρόμους, δε φάγαμε τόσο ξύλο και τόσα δακρυγόνα τσάμπα. Έχουμε λυγίσει από τα
χρέη, από την ανεργία, αλλά είμαστε άνθρωποι, έχουμε αξιοπρέπεια και απαιτούμε
σεβασμό. Δεν δεχόμαστε ότι στη ζωή υπάρχουν μονόδρομοι (αντίθετα από τον ΓΑΠ)
κι αν κάτι δε βγαίνει μία, δε βγαίνει δύο, δε βγαίνει τρεις, το αφήνουμε και
ψάχνουμε για άλλη λύση. Επίσης δεν δεχόμαστε τη λογική του “όταν είναι όλα καλά
είμαστε μια χαρά ενωμένη Ευρώπη κι όταν όλα πάνε κατά διαόλου, είναι ο ένας
εναντίον του άλλου, οι βόρειοι εναντίον των νοτίων κλπ”. Αν ο Τσίπρας το έπαιζε
σωστά ή το ένιωθε πραγματικά, θα μπορούσε να γίνει μια ηγετική φιγούρα, στην
προσπάθεια των λαών να επιμείνουν στο γεγονός ότι η ζωή, η αξιοπρέπεια, ο
σεβασμός, η ευτυχία είναι πολύ πιο σημαντικά πράγματα από το κέρδος, τα swap, το χρέος και όλοι οι άλλοι όροι, που ενθουσιάζουν τα golden boys.
Το αν ο Σύριζα είναι μέρος αυτού του συστήματος, που αρέσκεται μόνο στο να φωνάζει κι όχι να αναλαμβάνει την ευθύνη για ανατροπή, δεν ήρθε ακόμα η ώρα να το μάθουμε. Για μένα πάντως το λάθος του ήταν ότι δεν απέκλεισε εντελώς τα ΜΜΕ από τις εκλογές. Έκανε μια σωστή κίνηση αποκλείοντας το κυβερνητικό κανάλι του Μέγκα από τις εμφανίσεις του Τσίπρα, αλλά ήταν η μισή δουλειά. Κατά τη γνώμη μου χρειαζόμαστε γενική ρήξη με οτιδήποτε βοηθάει τη σαπίλα να κυριαρχεί και τα ΜΜΕ τη βοηθάνε και τη στηρίζουν απροκάλυπτα. Άρα, αυτό που χρειαζόταν ήταν πλήρης αποχή όλων από παντού. Καμία συμμετοχή σε τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό πάνελ. Αντί να χάνουν οι υποψήφιοι το χρόνο τους προσπαθώντας να παίξουν το παιχνίδι του ποιος μιλάει πιο δυνατά, ας έβγαιναν στο δρόμο, εκεί που είναι η πραγματική ζωή κι ας έκαναν το παιχνίδι τους εκεί που το ξέρουν καλύτερα, μακριά από τα κοράκια.
Το αν ο Σύριζα είναι μέρος αυτού του συστήματος, που αρέσκεται μόνο στο να φωνάζει κι όχι να αναλαμβάνει την ευθύνη για ανατροπή, δεν ήρθε ακόμα η ώρα να το μάθουμε. Για μένα πάντως το λάθος του ήταν ότι δεν απέκλεισε εντελώς τα ΜΜΕ από τις εκλογές. Έκανε μια σωστή κίνηση αποκλείοντας το κυβερνητικό κανάλι του Μέγκα από τις εμφανίσεις του Τσίπρα, αλλά ήταν η μισή δουλειά. Κατά τη γνώμη μου χρειαζόμαστε γενική ρήξη με οτιδήποτε βοηθάει τη σαπίλα να κυριαρχεί και τα ΜΜΕ τη βοηθάνε και τη στηρίζουν απροκάλυπτα. Άρα, αυτό που χρειαζόταν ήταν πλήρης αποχή όλων από παντού. Καμία συμμετοχή σε τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό πάνελ. Αντί να χάνουν οι υποψήφιοι το χρόνο τους προσπαθώντας να παίξουν το παιχνίδι του ποιος μιλάει πιο δυνατά, ας έβγαιναν στο δρόμο, εκεί που είναι η πραγματική ζωή κι ας έκαναν το παιχνίδι τους εκεί που το ξέρουν καλύτερα, μακριά από τα κοράκια.
Άλλο λάθος, που
εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα μίντια, ήταν το άγχος του να πείσει ότι έχει
απαντήσεις σε όλα. Αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη είναι κάποιος να μας πει τη
ρημάδα την αλήθεια. “Κύριοι, είμασταν ένα κόμμα που από το 4% πήγαμε στο 17%.
Σίγουρα δεν έχουμε απάντηση σε όλα, σίγουρα δεν είμαστε δοκιμασμένοι, σίγουρα
δεν είμαστε τέλειοι, μπορούμε όμως να σας υποσχεθούμε ότι η πολιτική που θα
ακολουθήσουμε, θα έχει μία απαραβίαστη αρχή: πρώτα ο άνθρωπος και μετά το
κέρδος.
Ο κόσμος δε θέλει
πλέον σωτήρες, ξερόλες και μπορόλες, θέλει ικανούς ανθρώπους, που ν᾽αγαπάνε
πρώτα την πατρίδα και τους συμπατριώτες τους και μετά το χρήμα. Το αντίθετο
δηλαδή απ᾽ότι έχουμε ζήσει έως τώρα.
Και μια που είπα
πατρίδα, να αναφέρω κι ένα τραγικό λάθος που κάνουν όλοι οι αριστεροί
σχηματισμοί, μηδενός εξαιρουμένου. Ναι, τα σύνορα είναι τεχνητά και αλλάζουν
συνέχεια, σύμφωνα με τις διαθέσεις των ισχυρών. Ναι, όλοι γεννιόμαστε ίσοι,
χωρίς λεφτά και τίτλους. Παρ´όλα αυτά, το να είσαι Έλληνας είναι κάτι πάρα πολύ
ιδιαίτερο και κανείς μας δεν μπορεί να το διαγράψει από μέσα του. Μπορεί να
έχουμε γίνει λαμόγια, φιλοχρήματοι, μισαλλόδοξοι, αλλά μην ξεχνάτε ότι από
Τουρκοκρατίας και μετά ΠΟΤΕ δεν είμασταν πραγματικά ελεύθεροι, όπως δεν είμαστε
και τώρα. Το τι έχουμε γίνει εξαρτάται κυρίως από το τι μας έχουν αφήσει να
γίνουμε. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορεί ή θέλει κανείς να βγάλει από μέσα του
αυτό το μεγαλείο. Δε σημαίνει ότι πρέπει ν αδιαφορούμε για τις τακτικές των
γειτόνων μας, όσων προσπαθούν πραγματικά να μας αφανίσουν ή όσων θέλουν να μας
βοηθήσουν.
Αυτό που
χρειαζόμαστε είναι ενότητα. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι το μόνο μας όπλο, σε
εθνικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρειάζεται να διαγράψουμε όλες τις ταμπέλες
(πασόκος, εθνικιστής, τροτσκιστής κλπ) και να καταλάβουμε ότι είμαστε άνθρωποι,
που δεχόμαστε επίθεση από απάνθρωπους. Πρέπει να ενωθούμε και να απαιτήσουμε
αυτά που μας καίνε την ψυχή. Τα όνειρα τελείωσαν κι αναγκαστικά θα πρέπει να
ξυπνήσουμε και να δράσουμε, αν δε θέλουμε να είμαστε οι τελευταίοι Έλληνες πάνω
στη γη.
Γιατί, κατά τη
γνώμη μου, η κατρακύλα θα συνεχιστεί και θα φτάσουμε σύντομα σε μια χούντα. Οι
ακροδεξιοί, που αλωνίζουν σε κυβερνητικές θέσεις , δε θ´αφήσουν με τίποτα το
Σύριζα να πάρει τις εκλογές και θα βρουν κάποια δικαιολογία, για κάποιας μορφής
πραξικόπημα. Εμείς αργότερα θα ξυπνήσουμε και θ᾽αντισταθούμε, η χώρα θα
παραλύει, οι γείτονες θα ετοιμάζονται και ώρα μία θα ξεκινήσει το πάρτυ. Και
που να στοιχηματίσεις; Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Τουρκία; Και μετά τέλος κι ο
τελευταίος να χορέψει ένα ζειμπέκικο.
Εκτός αν ενωθούμε.
Να σηκωνόμαστε το πρωί και να λέμε ότι το κάνουμε για μας. Γι᾽αυτούς που
αγαπάμε. Δε θα παραλύσουμε, δε θα λυγίσουμε. Θα ενωθούμε και θα πέσουμε πάνω τους.
Και τότε, μακάρι να
γίνει το ακατόρθωτο. Να έχουμε βάλει μυαλό. Να ξέρουμε τι θέλουμε και από
ποιους να το ζητήσουμε. Να έχουμε
μάθει από τα λάθη μας.
Love u bro πες τα ρε φιδι.
ΑπάντησηΔιαγραφή